evlilik aşkı öldürür

evlenmeden yorum yapamam. bir şeyi alana kadar çok istersin alınca da aslında o kadar kasmaya gerek yokmuş dersin o durum bu galiba.

yaşamadan bilemem gibi geliyo tabi onun için bi de önce aşık olma durumunu yaşamak şart

çünkü seksi yaşatır.

birini aldattıktan sonra yapılan evlilikler içinse neden olmasın?

bir gün eniştemin ablama 4. evlilik yıl dönümünde yazdığı mektup geçmişti elime.. mektupta en çok dikkatimi çeken kısım: "evlilik sahte aşkı öldürür, gerçek aşkı ise alevlendirir. sen benim sönmeyen aşkımın ilk kıvılcımısın".. eniştem gibi hödük birinden bu sözlerin çıkmış olması beni çok şaşırtmıştı..

gezmeye, yemeye, sevişmeye doyamayacağın bir evlilik neden aşkı öldürsün çok saçma

ben bu olayı doğum sırasında ölen bi anneye benzetiyorum kendisi ölüyor ama kendinden başka bir parça oluyor onda yaşıyor olarak görüyorum evet belki aşk ölüyor ama onun arkadaşı oluyorsun üzüldüğünde sarıldığı babası dedikodu anlatırken kankası sırlarını anlatırken dostu film izlerken sevgilisi çocuğunuzun babası evet onun aşkı ölüyor olabilir ama aşkı daha güzel duygularla yaşıyordur.

aşk uzun ömürlü değildir zaten ve yok olması için evliliğe gerek yok zamanla biter. aşk yerini sevgiye bırakır ve sevgi aşktan daha kuvvetlidir. aşık insan kırılınca isyan eder, seven insan kırılınca o acıyı bile sever.

ya adam gibi sevemiyonuz erken karar verip evleniyosunuz sıkılınca evlilik aşkı öldürüyo bilmem ne . ulan babannemle dedem 48 senedir evliler ve hala aşıklar birbirlerine abi sizin nikah memurunuz mu cünüp ben anlamıyorum ki öldürüysunuz aşkı hemen.

hayattaki en doğru sözlerden bir tanesi. evlilik kesinlikle aşkın içine ediyor. ondan evlenmeyi düşünmüyorum, taliplerim kendinize yeni hanımefendiler bulabilirsiniz :dd

evlenmezsem de annem öldürür. sırf annemi evlat katili etmemek için bile evlenirim ben arkadaş

öldürür şeklinde cevap verebileceğim soru. aşkı öldürür belki ama vefayı, saadeti, şevkati, sevgiyi, ümidi hiç olmadığı kadar şahlandırır kişinin içerisinde. en azından benim evli arkadaşlarımın izlenimi bu yönde.

bu konuyla ilgili bugün bir tartışmadan sonra bir kanıya vardım. aynı kitabı okuyup okuyup hala zevk almaya devam ettiğiniz bir kitabı düşünün. bence doğru evlilik defalarca okuyacağınız doğru kitabı seçmekle (ya da bulmakla?) alakalı. örneğin ben bulantı, huzur, tutunamayanlar romanlarını tekrar tekrar okudum, şu an içlerinden birini bilmem kaçıncı defa severek okumaya devam ediyorum. doğru evlilik aşkı öldürmeyen, kendini tekrar tekrar okutan, her okuyuşta yeni keşiflerin yapıldığı evlilik oluyor bu durumda. bir anny, bir nuran, belki de zeliha? yine de ikna olmuş değilim.

Gerçekten aşkla evlenmiş makul kişiliklerin bu savı çatır çatır çiğneyip tüküreceğini düşünüyorum. Genelde toplumumuzda evlilik içinde yaşanan iyi/kötü olayların geleneksel ahlak içselleşmişliğiyle daha mahrem görülmesi sebebiyle, çoğu şey iki kişilik aile arasında tutuluyor. Sevgisi de aşkı da tutkusu da… Bu sebepten normal çift işte dediğimiz bir çok hanede bildiğimizden çok daha güzel ilişkiler olabiliyor. Sevgiliyken güzellemeler daha aleni olup hatta bazen gösterişe kaçarken evlilikte bu durum tersine dönebiliyor. (Geçenlerde bir yazar komşu daireden bazı sesler duyduğunuz söylemişti misal, yalıtım önermişti bir başkası da, bu tartışmadan az ötede olarak değinmek istedim ki; evli çiftlerde hassasiyetin daha fazla olduğunu düşünüyorum aynı bakış açısıyla) Ben erkek arkadaşımla bile güzel/kötü anlarımızı özellikle ilişkinin hala içindeysem yakın arkadaşlarıma dahi anlatmam genelde, özelim olarak görürüm. Burada ben abartıyor da olabilirim, olsun ben ‘özel’ kadınıyım. Sen anlatırsın, anlatmazsın, bağıra çağıra gezersin; beni ilgilendirmez. Ben özel severim. Bu mahremiyetimden dolayı hanımefendilerden “Helal olsun” diyenler duydum. Evlilikte aşk neden ölmez nasıl ölmez bunlara girmeden bir bakış açısı katıyorum aslında sadece, zaten aşk evrensel olduğu kadar da bireysel bir şey. Aşkın doğasını çözen herkesin bu mutluluğu daim kılabileceğine inanıyorum. Entirinin ilk cümlesindeki ‘aşık ve makul kişilikler’ kısmını unutmadan okuyalım. Aşkla dopdolu bir ömür geçirmemiz dileğiyle bugünlük bu kadar yeter, tüm yazarlara iyi geceler.

Gerçekten sevmeyen ve birbirini iyi tanıyamamış insanların, seviyorum sanıp evlendikten sonra söylediği yersiz bir cümle olduğuna inanıyorum. İki insanın birbirine saygıyla, sadakatle, sevgiyle bağlı olduğu, ortak mizah anlayışı ve ortak zevklerin olduğu, birbirinin özel alanına, hobilerine saygı duyulan ve ten uyumu olan bir ilişkinin içinde "evlilik aşkı ancak güldürür" :) Evlilik öncesinde bu şartlar sağlanmıyorsa evlenilmemeli zaten ..

Siz bir de beni evliyken görün.